Τί έχει η Αγγλία που δεν έχει η Ελλάδα ή τί έχει η Ελλάδα που δεν έχει η Αγγλία;
Η Αγγλία έχει πάρα πολύ καλές δημόσιες συγκοινωνίες και έχει 24ωρα σουπερμάρκετ που είναι ανοιχτά και τις Κυριακές, πολύ βασικό όταν δεν προλαβαίνεις να κάνεις τα ψώνια του σπιτιού μέσα στην εβδομάδα. Επίσης λειτουργούν πολύ ομαλά οι δημόσιες υπηρεσίες τους και μπορείς σχεδόν όλα να τα κανονίσεις μέσω τηλεφώνου, επιστολής ή διαδικτύου, χωρίς να πρέπει να τρέχεις από τη μία υπηρεσία στην άλλη! Στο Λονδίνο, έχει μεγάλο αριθμό ανθρώπων απ’ όλο τον κόσμο με τους οποίους μπορείς να κάνεις παρέα όπως και μεγάλη ποικιλία εστιατορίων διεθνούς κουζίνας με καλές τιμές. Επίσης, τα τελευταία δέκα χρόνια οι τιμές στα εμπορικά μαγαζιά στην Αγγλία είναι φθηνότερες απ’ ότι στην Ελλάδα οπότε χαίρεσαι ψώνια.
Η Ελλάδα έχει εκπληκτικό ωράριο διασκέδασης! Λατρεύω το ότι μπορείς να πας για φαγητό μετά τις 10 μ.μ. παντού, μπορείς να πας σινεμά μετά τις 9 μ.μ. και μπορείς να πας για ένα χαλαρό ποτό μετά τις 11 μ.μ. Το ελληνικό φαγητό είναι εκπληκτικό, τα φαστφουντάδικα μας είναι πολύ καλά και η Ελλάδα είναι γεμάτη μικρές ταβέρνες που φτιάχνουν αμίμητο φαγητό. Και βέβαια, η Ελλάδα έχει τον καλό καιρό και την απίστευτη φύση: βουνά, νησιά, παραλίες. Κάτι άλλο που έχει η Ελλάδα είναι η δυνατότητα να κάνεις οτιδήποτε την τελευταία στιγμή. Η Αγγλία δεν το έχει καθόλου αυτό και προσωπικά το βρίσκω πολύ καταπιεστικό.
Τι σου λείπει από την πατρίδα σου όσο μαραζώνεις στην ξενιτιά;
Οι γονείς μου, οι φίλοι μου και, φυσικά, οι ταβέρνες, τα νησιά, το πώς βγαίνουμε και διασκεδάζουμε, ο καιρός, το φαγητό!
Fish & Chips εναντίον Σουβλάκι! Ποιο από τα δύο κερδίζει και γιατί;
Το σουβλάκι με πίτα ασυζητητί! Για έναν Έλληνα, ένα ψάρι πανέ με καταλαδωμένες τηγανητές πατάτες δεν συγκρίνεται με το κρέας τυλιγμένο σε ψωμί με λίγη σαλάτα και σάλτσα. Αν είσαι Έλληνας και προτιμάς fish’n’chips από σουβλάκι πρέπει να εξετάσεις σε βάθος τον εαυτό σου και τις αξίες σου!
Αγαπημένα στέκια στο Λονδίνο για φαγητό, ποτό και γιατί.
Από ινδικά εστιατόρια, αγαπημένο μου είναι το Kovalam στο Kilburn, με σπεσιαλιτέ στην κουζίνα της νότιας Ινδίας και με αίσθηση σπιτικού φαγητού. Μου αρέσει πολύ το Maroush στην Edgware Rd και το Marble Arch, με λιβανέζικη κουζίνα. Για πιο «καλό», προτείνω το Noura στο Belgravia. Από την ταϋλανδέζικη κουζίνα, προτιμώ το Busaba και την παμπ Churchill Arms μεταξύ Notting Hill Gate και High Street Kensington.
Σταθερή αξία είναι το Pizza Express για μια καλή πίτσα παρέα με φίλες. Για brunch λατρεύω το Breakfast Club, το Electric Brasserie, το Diner και τα αυγά του Raoul στο Maida Vale. Πολύ καλό steak tartare και brunch κάνει τo Automat στο Mayfair. Επίσης, μου αρέσει πολύ το The Wolseley δίπλα στο Ritz Hotel στο Picadilly, αλλά δεν πάω συχνά.
Όσον αφορά τα ποτά, πολύ καλά κοκτέιλ κάνει ο Δημήτρης , Έλληνας μπάρμαν, στο Rudy’s Revenge πάνω στην High Holborn, όπου και τρέχω μια βραδιά κωμωδίας κάθε Τετάρτη. Όλοι οι Έλληνες φίλοι μου που έχουν έρθει από κει έχουν ενθουσιαστεί! Το Barrio North στο Islington και ένα άλλ, σχεδόν απέναντι από το Barrio North, το 69 Colebrook Row. Τέλος, από παμπ, λόγω δουλειάς, περνάω πολύ χρόνο στο Camden Head στο Islington.
Αγαπημένα στέκια στην Αθήνα για φαγητό, ποτό και γιατί.
Το ΝΙΧΟΝ στον Κεραμεικό, γιατί εκεί κάνω το σόου μου κι έχει πολύ καλά πρώτα για τσίμπημα, το Κ44 στο Γκάζι γιατί είναι τελείως άλλη φάση. Για καλό βιολογικό φαγητό σε λογικές τιμές προτιμώ το Nice’n’Easy, Ομήρου και Σκουφά. Πολύ καλό κοτόπουλο απολαμβάνω στον Κισσό στο Χαλάνδρι. Για το late night στήριγμα, το «Κολωνάκι Καλαμάκι», που έχει πιθανώς τα καλύτερα καλαμάκια κοτόπουλο που έχω φάει.
Από μπαράκια, μου αρέσει το 42 στην Κολοκοτρώνη για τα φοβερά ποτά, το Baba Au Rum με τον εκπληκτικό μπάρμαν και το Booze για την ατμόσφαιρα και τα τραπέζια με σκάκι.
Είδαμε στο πολύ ενδιαφέρον show σου να αναφέρεσαι στην ελληνική ταβέρνα και στη μοναδική συνήθεια που έχουμε για το ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό. Πιστεύεις σιγά σιγά ότι θα εκλείψει αυτό το φαινόμενο λόγω της οικονομικής κατάστασης και να αλλάξει νοοτροπία η Ελλάδα;
Νομίζω ότι θα μειωθεί τώρα, αλλά το θεωρώ απίθανο να εκλείψει τελείως. Το θεωρώ μέρος της Ελληνικής ταυτότητας. Αυτό που πιστεύω είναι ότι θα μετριαστεί και θα συμβαίνει σε λιγότερο υπερβολικό βαθμό.
Θα άνοιγες ποτέ τη δική σου ταβέρνα – εστιατόριο; Και αν ναι τι ρόλο θα είχες; σέρβις, ταμείο, μαγείρισσα;
Ναι, αλλά θα ήμουν η γενική μάνατζερ. Δεν είμαι η καλύτερη μαγείρισσα και έχω φρικτή ισορροπία, οπότε θα ήμουν πολύ καλή στο να παίρνω παραγγελίες αλλά επικίνδυνη στο να τις σερβίρω στο τραπέζι! Θα ήθελα να είμαι η κυρία που καλοδέχεται τον κόσμο, πιάνει την κουβέντα και μετά να φωνάζει στο προσωπικό τι να κάνει. Μου αρέσει να λέω στον κόσμο τι να κάνει, ακόμα κι όταν δεν έχω ιδέα γι’ αυτό που κάνει!
Τάσος Αντωνίου
Η Κατερίνα Βρανά παρουσιάζει το standup comedy “Μαραζώνω στην ξενιτιά”στο ΝΙΧΟΝ, Αγησιλάου 61Β, Κεραμεικός, Αθήνα.
www.katerinavrana.com
Ευχαριστούμε θερμά το εστιατόριο Μamacas (Περσεφόνης 41, Γκάζi) για την φιλοξενία.
Το ΜΑΜΑ ΠΕΙΝΑΩ! εξασφάλισε 2 διπλές προσκλήσεις για την παράσταση Μαραζώνω στην ξενιτιά με την Κατερίνα Βρανά για την Τετάρτη 4 και Πέμπτη 5 Απριλίου.
Για να λάβετε μέρος στείλτε email στο [email protected] με τίτλο Μαραζώνω στην ξενιτιά ή κάντε LIKE στη σελίδα μας στο facebook (http://www.facebook.com/mamapeinao) και μετά ένα σχόλιο στο αντίστοιχο άρθρο μέχρι τη Δευτέρα 2 Απριλίου.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
– Κατσικάδη Σοφία
– Γιώργος Ανδρινόπουλος
