Από τη Ρόζα Κάραλη,
Η ιδέα ενός ξαφνικού ταξιδιού στην Τυνησία μόνο χαρά και ενθουσιασμό θα μπορούσε να προκαλέσει, ίσως και λίγο άγχος για να προλάβω να καλύψω όλες τις επαγγελματικές και προσωπικές μου υποχρεώσεις.
Λίγα πράγματα στις αποσκευές, κινητό, φωτογραφική μηχανή, laptop και φυσικά η απαραίτητη συλλογή πληροφοριών από φίλους και γνωστούς που έχουν ή δεν έχουν πάει, τι έχουν και τι δεν έχουν ακούσει. Κανένας δεν είχε ακουστά την Τυνησιακή κουζίνα, όπως κι εγώ άλλωστε… έτσι ξεκίνησα με την προοπτική ότι θα «πεινάσω». Μόνο που η πραγματικότητα ήταν τελείως διαφορετική. Όχι απλά δεν πείνασα, αλλά είχα την ευκαιρία να γευτώ την Τυνησιακή κουζίνα, που με μία λέξη θα την χαρακτήριζα ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ! Με άφθονο φρέσκο ψάρι και γεύσεις που θυμίζουν τις δικές μας, σε λίγο πιο πικάντικη εκδοχή!
Είναι μοναδική εμπειρία να δοκιμάζεις γεύσεις από τον τόπο που επισκέπτεσαι, να προσπαθείς να γνωρίσεις στην κουλτούρα και τις συνήθειες ενός λαού μέσα από τις γευστικές του συνήθειες και φυσικά πριν από κάθε γευστική απόλαυση η φωτογράφηση είναι απαραίτητη!
Πρώτος σταθμός στη Sousse και παραδοσιακή κουζίνα στο ξενοδοχείο Hasdrubal Thalassa & Spa. Πλούσιος μπουφές με παραδοσιακές γεύσεις που πραγματικά δεν ήξερες τι να πρωτοδοκιμάσεις. Το αρνάκι με το ζυμαρικό που θύμιζε χυλοπιτάκι είναι από αυτά που θα θυμάμαι πάντα κυρίως όταν πεινάω… όπως τώρα! Φωτογραφίες και διάλειμμα για το τελευταίο μου Makroudh!
Δεύτερος σταθμός στο μεγαλύτερο τουριστικό θέρετρο της Τυνησίας την Hammamet και γεύμα στο Restaurant La Bouillabaisse! Ένα παραδοσιακό εστιατόριο με απλή διακόσμηση, θύμιζε δική μας (περιποιημένη) ταβέρνα. Εδώ αξίζει περισσότερο να δείξουμε τα πιάτα! Φάτε μάτια ψάρια και… μεσούια με τηγανιτές πατάτες! Φυσικά από το τραπέζι δεν έλειψαν τα διάφορα ορεκτικά, χαρίσα (πάστα πικάντικης πιπεριάς), baby ελιές και λίγο πριν από το κυρίως ένα λαχταριστό sorbe λεμόνι για να αλλάξει η γεύση.
Τρίτος σταθμός στο Sidi Bou Said , το χωριό των καλλιτεχνών, που αν το είχα δει στο ύπνο μου θα ήμουν σίγουρη πως βρίσκομαι σε ένα ελληνικό νησί που δεν έχω επισκεφτεί και θυμίζει Μύκονο, Σαντορίνη ή μήπως Πάρο; Τα εστιατόρια που επισκέφτηκα ήταν εξαιρετικά και πραγματικά δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο από τα δύο είναι καλύτερο σε γεύσεις, περιβάλλον αλλά και εξυπηρέτηση.
The Lounge Dar με θέα θάλασσα! Το τραπέζι μας ήταν στολισμένο γιορτινά. Εκεί κατά τη γνώμη μου απολαύσαμε το καλύτερο brik/μπρικ από άποψη γεύσης αλλά και εμφάνισης! Το brik/μπρικ έγινε καράβι και η γεύση του πραγματικό ταξίδι. Εκεί έμαθα επίσης ότι το μπρικ τρώγεται χωρίς μαχαιροπίρουνο αλλά με το χέρι.
Τέταρτος και τελευταίος σταθμός: Dar El Jeld στη Medina της Τύνιδας. Σε ένα σοκάκι στο πουθενά, εκεί που αραιώνουν τα παζάρια, μία παραδοσιακή πόρτα και μόλις ανοίγει… αποκαλύπτεται ένα παλιό αρχοντικό Τυνησιακής ομορφιάς σπίτι/εστιατόριο. Οι οικοδεσπότες/προσωπικό μας υποδέχτηκαν ως καλεσμένους και μας περιποιήθηκαν άψογα. Το εκπληκτικό φαγητό σερβιρισμένο στο καλό σερβίτσιο, θα λέγαμε αν ήμασταν καλεσμένοι σε κάποιο σπίτι… ή μήπως ήμασταν, έτσι τουλάχιστον το νιώσαμε!
Ώρα λοιπόν να δοκιμάσω άλλη μία από τις συνταγές του ΜαμαΠειναω.gr, φυσικά αφού διαβάσω το μαγειρικό μου ζώδιο! Συνεχίζουμε με περισσότερες γεύσεις και συνταγές για την Τυνησιακή κουζίνα στο fooddaily.gr και για γλυκό στο Sugarbuzz.gr.
