Από την Μαρία Αϊβαλιώτη,
Και σε ποιον δεν αρέσει το κρουασάν; Βουτύρου, με σοκολάτα, με κρέμα αμυγδάλου και κομμάτια φράουλας ή με αλμυρή γέμιση, το κρουασάν είναι ένα από τα πιο λαχταριστά επιδόρπια που μπορεί να καταναλωθεί οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Βρείτε την αναλυτική συνταγή για κρουασάν βουτύρου εδώ.
Κι αν η καταγωγή του είναι γαλλική, το πρώτο μουσείο αφιερωμένο στην υπέροχη γεύση και αφράτη ζύμη του δεν βρίσκεται επί γαλλικού εδάφους, αλλά σε χώρα της ανατολικής Ευρώπης. Στην Πολωνία και συγκεκριμένα στην πόλη Poznań, εδώ και λίγους μήνες λειτουργεί το Μουσείο του Κρουασάν. Όσο παράξενο κι αν φαίνεται το γεγονός της ίδρυσης του συγκεκριμένου μουσείου σε μια πολωνική πόλη, υπάρχει εξήγηση. Η γλυκιά σπεσιαλιτέ του Poznań και των γύρω περιοχών δεν είναι άλλη πάρα το “Κρουασάν του Αγίου Μαρτίνου” ή όπως είναι η αυθεντική του ονομασία “Rogal świętomarcińki”, ένα γλυκό με παράδοση που ξεπερνά τα 150 χρόνια και έχει την τιμητική του όλο τον χρόνο, ενώ στις 11 Νοεμβρίου, ημέρα γιορτής του Αγίου, οι αρχές της πόλης υπολογίζουν ότι πωλούνται περίπου 400 τόνοι κρουασάν.
Τα υλικά για τη ζύμη σφολιάτας του rogal, όπως συνηθέστερα το αποκαλούν, είναι αλεύρι, μαγιά, αυγά, μαργαρίνη, γάλα, ζάχαρη, αλάτι, ξύσμα ή χυμό λεμονιού, ενώ η γέμιση περιέχει αμύγδαλα, παπαρουνόσπορο κι ενίοτε γαρνίρεται με γλάσο και κομμάτια φιστικιού. Το 2009, το “Κρουασάν του Αγίου Μαρτίνου” προστέθηκε στη λίστα με τα ευρωπαϊκά προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης, τα γνωστά ΠΟΠ.
Πολλές ιστορίες έχουν ακουστεί για το πώς δημιουργήθηκε και γιατί πήρε αυτήν την ονομασία. Η επικρατέστερη εκδοχή λέει ότι στα μέσα του 19ου αιώνα ένας ζαχαροπλάστης, ο Jan Melzer, εμπνεόμενος από το κήρυγμα του ιερέα της εκκλησίας Αγίου Μαρτίνου, ενθάρυνε τους υπαλλήλους του να φτιάξουν κρουασάν και να τα προσφέρουν στους φτωχούς της πόλης. Όσο για το σχήμα του που παραπέμπει σε πέταλο αλόγου, οι ζαχαροπλάστες του Poznań είχαν βρει ένα πέταλο που λέγεται ότι ανήκε στο άλογο του αγίου.
Στο μουσείο, που άνοιξε τις πόρτες του τον Απρίλιο, ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να δει πώς φτιάχνεται το συγκεκριμένο κρουασάν και φυσικά να το δοκιμάσει.