Πρωταγωνιστής του κινήματος του σουρεαλισμού, ο Salvador Dali τραβούσε σαν μαγνήτης τα βλέμματα των άλλων εξαιτίας των έργων του και της εκκεντρικής μορφής του, η οποία έδινε τροφή και βήμα στους κριτικούς για να τον χαρακτηρίζουν νευρωτικό, εγωκεντρικό μέχρι και τρελό.
Στα έργα του, το φαγητό παίζει σημαντικό ρόλο, αποδεικνύοντας τη ρευστότητα των ορίων στο κίνημα του σουρεαλισμού, και γίνεται ο καθρέφτης των μηνυμάτων και σκέψεων του Ισπανού καλλιτέχνη. Ο Dali απεικόνιζε αρκετές από τις αγαπημένες του τροφές στους πίνακές του· ψωμί, αυγό, τυρί, γκρέιπφρουτ, ρόδι, αχινοί και διάφορα θαλασσινά, καβούρια, αστακοί και καραβίδες περιχυμένες με σοκολάτα μεταμορφώνονται σε στοιχεία-κλειδιά των έργων του. Φαγητό και διάφορες μορφές, που πολλές φορές είναι πρόσωπα με καταλυτικό ρόλο στη ζωή του, μπλέκονται βίαια, αλλά και αρμονικά μεταξύ τους, φανερώνοντας και τις ερωτικές εμμονές που τον στοίχειωναν. Για τον Dali, η γεύση ήταν ένα μέσο για να φτάσει στη γνώση. Θεωρούσε πως η ιδανική κοινωνία θα ήταν εκείνη στην οποία τα διάφορα όντα θα γνωρίζονταν και θα επικοινωνούσαν καλύτερα, αν έτρωγαν το ένα το άλλο.
Στην αυτοβιογραφία του, Η μυστική ζωή του Salvador Dali, ο ίδιος αποκαλύπτει πως, στην ηλικία των 6 ετών, ήθελε να γίνει μάγειρας και ότι πειραματιζόταν, αν και με έναν ιδιόμορφο τρόπο, στην κουζίνα της μητέρας του. Σε κάποιες σελίδες, δεν διστάζει να αναφέρει ποια φαγητά προτιμά και ποια αρνείται να δοκιμάσει, όπως το μαρούλι και το σπανάκι. Για τον Dali, το χαβιάρι έπρεπε να χαρακτηριστεί ως η τροφή του σουρεαλισμού, ενώ διατεινόταν πως ένα έθνος δεν έχει αποκτήσει την οριστική του ταυτότητα, αν στην τοπική του κουζίνα δεν συγκαταλέγονται τουλάχιστον 50 είδη τυριών και καλής ποιότητας κρασιά. Πολλές φορές, ο ίδιος έλεγε : « Ξέρω τι τρώω, δεν ξέρω τι κάνω», αν και ποτέ δεν μαγείρευε ο ίδιος.
Μαρία Αϊβαλιώτη
Πηγή φωτογραφίας: cinechronicle.com